Anas Al-Sharif (Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif)
Personer & Institutioner
Del på dansk
Share in English
مشاركة بالعربية
Türkçe olarak paylaş
اشتراکگذاری به فارسی
Auf Deutsch teilen
שתף בעברית
Hvorfor støtte?
Henrettet 10. august 2025.
Al-Jazeera-journalisten, Anas Al-Sharif (fulde navn: Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif), blev dræbt i et 
israelsk luftangreb nær indgangen til 
Al-Shifa-hospitalet i 
Gaza. Ifølge Al-Jazeera blev et telt for 
journalister ved 
hospitalets indgang målrettet angrebet af 
zionistisk kampfly. Drabet skete belejligt i optakten til den omfattende landinvasion i Gaza, som forventes at eskalere 
folkemordet og hungersnøden. Anas Al-Sharif efterlod to børn, sønnen Salah og datteren Sham, samt sin kone Bayan.
I flere måneder anklagede den
zionistiske 
besættelseshær (IDF) Anas Al-Sharif for at være Hamas-operatør – en påstand, som menneskerettighedsorganisationer og Al-Jazeera fordømte som en løgn for at retfærdiggøre drab på journalister. 
FN fordømte truslerne, og Komitéen til Beskyttelse af Journalister (CPJ) opfordrede det internationale samfund til at beskytte ham. Anas Al-Sharif blev dræbt sammen med fire andre journalister, herunder 
Mohammed Qreiqa, i et israelsk luftangreb, der målrettede ham og andre journalister i et telt uden for Al-Shifa-hospitalet i Gaza By den 10. august 2025.
Sidste besked
Per april 2025 skrev Anas Al-Sharif et testamente, som han ønskede offentliggjort i tilfælde af, at
besættelsesstatens gentagne trusler en dag ville blive realiseret:
Dette er mit testamente og min sidste besked. Hvis disse ord når frem til jer, så vid, at
Israel har formået at dræbe mig og tavse min stemme. Fred være med jer, og Allahs barmhjertighed og velsignelser.
Allah ved, at jeg har givet al min indsats og al min styrke for at være en støtte og en stemme for mit folk, lige siden jeg åbnede mine øjne til livet i gyderne og gaderne i
Jabalia-flygtningelejren. Mit håb var, at Allah ville forlænge mit liv, så jeg kunne vende tilbage med min familie og mine kære til vores oprindelige by, det besatte Asqalan (Al-Majdal). Men Allahs vilje kom først, og Hans bestemmelse er endelig. Jeg har levet med smerte i alle dens facetter, smagt lidelse og tab mange gange, men jeg tøvede aldrig med at fortælle sandheden, som den er — uden forvrængning eller forfalskning — så Allah må være vidne mod dem, der tav, dem der accepterede vores drab, dem der kvælede vores åndedræt, og hvis hjerter forblev kolde over synet af vores børns og kvinders spredte rester, uden at gøre noget for at stoppe massakren, som vores folk har lidt under i mere end halvandet år.
Jeg betror jer
Palæstina — juvelen i den muslimske verdens krone, hjertet i enhver fri persons verden. Jeg betror jer dets folk, de forurettede og uskyldige børn, som aldrig fik tid til at drømme eller leve i fred og tryghed. Deres rene kroppe blev knust under tusinder af tons israelske bomber og missiler, revet itu og spredt over væggene.
Jeg beder jer om ikke at lade kæder tie jer, ej heller lade grænser holde jer tilbage. Vær broer, der fører til befrielsen af landet og dets folk, indtil værdighedens og frihedens sol står op over vores stjålne hjemland. Jeg betror jer at tage vare på min familie. Jeg betror jer min elskede datter Sham, lyset i mine øjne, som jeg aldrig fik chancen for at se vokse op, som jeg drømte om.
Jeg betror jer min kære søn Salah, som jeg ønskede at støtte og ledsage gennem livet, indtil han blev stærk nok til at bære min byrde og føre missionen videre.
Jeg betror jer min elskede mor, hvis velsignede bønner førte mig hertil, hvis forbønner var min fæstning og hvis lys ledte min vej. Jeg beder Allah give hende styrke og belønne hende på mine vegne med den største af belønninger.
Jeg betror jer også min livslange ledsager, min elskede hustru Umm Salah (Bayan), som krigen skilte mig fra i mange lange dage og måneder. Alligevel forblev hun tro mod vores bånd, urokkelig som stammen på et oliventræ, der ikke bøjer — tålmodig, tillidsfuld til Allah og bærende ansvaret i mit fravær med al sin styrke og tro.
Jeg beder jer stå ved deres side og være deres støtte efter Allah, den Almægtige. Hvis jeg dør, dør jeg fast besluttet på mine principper. Jeg vidner for Allah, at jeg er tilfreds med Hans bestemmelse, sikker på at møde Ham, og vis på, at det, som er hos Allah, er bedre og evigt.
O Allah, modtag mig blandt martyrerne, tilgiv mine synder, både fortid og fremtid, og lad mit blod blive et lys, der oplyser frihedens vej for mit folk og min familie. Tilgiv mig, hvis jeg har fejlet, og bed for mig med barmhjertighed, for jeg holdt mit løfte og svigtede det aldrig.
Glem ikke
Gaza… og glem ikke mig i jeres oprigtige bønner om tilgivelse og accept.
Anas Jamal Al-Sharif (06.04.2025)
Why support?
Executed on 10 August 2025.Al Jazeera journalist, Anas Al-Sharif (full name: Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif), was killed in an Israeli airstrike near the entrance to Al-Shifa Hospital in Gaza. According to Al Jazeera, a tent for journalists at the hospital entrance was deliberately targeted by a Zionist warplane. The killing came conveniently in the lead-up to the large-scale ground invasion of Gaza, expected to escalate the genocide and famine. Anas Al-Sharif left behind two children, his son Salah and daughter Sham, as well as his wife Bayan.
For months, the
Zionist occupation army (IDF) accused Anas Al-Sharif of being a Hamas operative – a claim condemned by human rights organisations and Al Jazeera as a lie intended to justify the killing of journalists. The UN denounced the threats, and the Committee to Protect Journalists (CPJ) urged the international community to protect him. Anas Al-Sharif was killed along with four other journalists, including Mohammed Qreiqa, in an Israeli airstrike that targeted him and other journalists in a tent outside Al-Shifa Hospital in Gaza City on 10 August 2025.
Last Message
By April 2025, Anas Al-Sharif had written a will, which he wanted to be made public in the event that the
occupation state's repeated threats were ever realised:
This is my will and my last message. If these words reach you, know that
Israel has succeeded in killing me and silencing my voice. Peace be upon you, and the mercy and blessings of Allah.
Allah knows that I gave all my effort and all my strength to be a support and a voice for my people, ever since I opened my eyes to life in the alleys and streets of the
Jabalia refugee camp. My hope was that Allah would prolong my life so I could return with my family and loved ones to our original city, occupied Asqalan (Al-Majdal). But Allah’s will came first, and His decree is final. I have lived with pain in all its forms, tasted suffering and loss many times, yet I never hesitated to speak the truth as it is — without distortion or falsification — so that Allah may be a witness against those who remained silent, those who accepted our killing, those who suffocated our breath, and whose hearts remained cold at the sight of the scattered remains of our children and women, doing nothing to stop the massacre our people have endured for more than a year and a half.
I entrust to you
Palestine — the jewel in the crown of the Muslim world, the heart of every free person’s world. I entrust to you its people, the wronged and innocent children who never had time to dream or live in peace and security. Their pure bodies were crushed under thousands of tons of Israeli bombs and missiles, torn apart and scattered over the walls.
I ask you not to let chains silence you, nor borders hold you back. Be bridges leading to the liberation of the land and its people, until the sun of dignity and freedom rises over our stolen homeland. I entrust you to care for my family. I entrust you with my beloved daughter Sham, the light of my eyes, whom I never had the chance to see grow up, as I dreamed.
I entrust you with my dear son Salah, whom I wished to support and accompany through life until he was strong enough to bear my burden and carry on the mission.
I entrust you with my beloved mother, whose blessed prayers brought me here, whose intercessions were my fortress, and whose light guided my path. I pray Allah grants her strength and rewards her on my behalf with the greatest of rewards.
I also entrust you with my lifelong companion, my beloved wife Umm Salah (Bayan), from whom the war separated me for many long days and months. Yet she remained true to our bond, steadfast like the trunk of an olive tree that does not bend — patient, trusting in Allah, and bearing the responsibility in my absence with all her strength and faith.
I ask you to stand by their side and be their support after Allah, the Almighty. If I die, I die steadfast upon my principles. I bear witness before Allah that I am content with His decree, certain of meeting Him, and sure that what is with Allah is better and everlasting.
O Allah, receive me among the martyrs, forgive my sins, past and future, and make my blood a light that illuminates the path of freedom for my people and my family. Forgive me if I have failed, and pray for me with mercy, for I kept my promise and never betrayed it.
Do not forget
Gaza… and do not forget me in your sincere prayers for forgiveness and acceptance.
Anas Jamal Al-Sharif (06.04.2025)
Hvorfor støtte?
Henrettet 10. august 2025.Al-Jazeera-journalisten, Anas Al-Sharif (fulde navn: Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif), blev dræbt i et israelsk luftangreb nær indgangen til Al-Shifa-hospitalet i Gaza. Ifølge Al-Jazeera blev et telt for journalister ved hospitalets indgang målrettet angrebet af zionistisk kampfly. Drabet skete belejligt i optakten til den omfattende landinvasion i Gaza, som forventes at eskalere folkemordet og hungersnøden. Anas Al-Sharif efterlod to børn, sønnen Salah og datteren Sham, samt sin kone Bayan.
I flere måneder anklagede den
zionistiske besættelseshær (IDF) Anas Al-Sharif for at være Hamas-operatør – en påstand, som menneskerettighedsorganisationer og Al-Jazeera fordømte som en løgn for at retfærdiggøre drab på journalister. FN fordømte truslerne, og Komitéen til Beskyttelse af Journalister (CPJ) opfordrede det internationale samfund til at beskytte ham. Anas Al-Sharif blev dræbt sammen med fire andre journalister, herunder Mohammed Qreiqa, i et israelsk luftangreb, der målrettede ham og andre journalister i et telt uden for Al-Shifa-hospitalet i Gaza By den 10. august 2025.
Sidste besked
Per april 2025 skrev Anas Al-Sharif et testamente, som han ønskede offentliggjort i tilfælde af, at
besættelsesstatens gentagne trusler en dag ville blive realiseret:
Dette er mit testamente og min sidste besked. Hvis disse ord når frem til jer, så vid, at
Israel har formået at dræbe mig og tavse min stemme. Fred være med jer, og Allahs barmhjertighed og velsignelser.
Allah ved, at jeg har givet al min indsats og al min styrke for at være en støtte og en stemme for mit folk, lige siden jeg åbnede mine øjne til livet i gyderne og gaderne i
Jabalia-flygtningelejren. Mit håb var, at Allah ville forlænge mit liv, så jeg kunne vende tilbage med min familie og mine kære til vores oprindelige by, det besatte Asqalan (Al-Majdal). Men Allahs vilje kom først, og Hans bestemmelse er endelig. Jeg har levet med smerte i alle dens facetter, smagt lidelse og tab mange gange, men jeg tøvede aldrig med at fortælle sandheden, som den er — uden forvrængning eller forfalskning — så Allah må være vidne mod dem, der tav, dem der accepterede vores drab, dem der kvælede vores åndedræt, og hvis hjerter forblev kolde over synet af vores børns og kvinders spredte rester, uden at gøre noget for at stoppe massakren, som vores folk har lidt under i mere end halvandet år.
Jeg betror jer
Palæstina — juvelen i den muslimske verdens krone, hjertet i enhver fri persons verden. Jeg betror jer dets folk, de forurettede og uskyldige børn, som aldrig fik tid til at drømme eller leve i fred og tryghed. Deres rene kroppe blev knust under tusinder af tons israelske bomber og missiler, revet itu og spredt over væggene.
Jeg beder jer om ikke at lade kæder tie jer, ej heller lade grænser holde jer tilbage. Vær broer, der fører til befrielsen af landet og dets folk, indtil værdighedens og frihedens sol står op over vores stjålne hjemland. Jeg betror jer at tage vare på min familie. Jeg betror jer min elskede datter Sham, lyset i mine øjne, som jeg aldrig fik chancen for at se vokse op, som jeg drømte om.
Jeg betror jer min kære søn Salah, som jeg ønskede at støtte og ledsage gennem livet, indtil han blev stærk nok til at bære min byrde og føre missionen videre.
Jeg betror jer min elskede mor, hvis velsignede bønner førte mig hertil, hvis forbønner var min fæstning og hvis lys ledte min vej. Jeg beder Allah give hende styrke og belønne hende på mine vegne med den største af belønninger.
Jeg betror jer også min livslange ledsager, min elskede hustru Umm Salah (Bayan), som krigen skilte mig fra i mange lange dage og måneder. Alligevel forblev hun tro mod vores bånd, urokkelig som stammen på et oliventræ, der ikke bøjer — tålmodig, tillidsfuld til Allah og bærende ansvaret i mit fravær med al sin styrke og tro.
Jeg beder jer stå ved deres side og være deres støtte efter Allah, den Almægtige. Hvis jeg dør, dør jeg fast besluttet på mine principper. Jeg vidner for Allah, at jeg er tilfreds med Hans bestemmelse, sikker på at møde Ham, og vis på, at det, som er hos Allah, er bedre og evigt.
O Allah, modtag mig blandt martyrerne, tilgiv mine synder, både fortid og fremtid, og lad mit blod blive et lys, der oplyser frihedens vej for mit folk og min familie. Tilgiv mig, hvis jeg har fejlet, og bed for mig med barmhjertighed, for jeg holdt mit løfte og svigtede det aldrig.
Glem ikke
Gaza… og glem ikke mig i jeres oprigtige bønner om tilgivelse og accept.
Anas Jamal Al-Sharif (06.04.2025)
لماذا الدعم؟
يُعدَم في 10 أغسطس 2025. الصحفي فيالجزيرة، أنس الشريف (الاسم الكامل: أنس جمال محمود الشريف)، قُتل في غارة جوية إسرائيلية بالقرب من مدخل مستشفى الشفاء في غزة. وفقاً لـ الجزيرة، استهدف الطيران الصهيوني خيمة للـ صحفيين عند مدخل المستشفى. وقع القتل في توقيت ملائم قبيل الغزو البري الواسع في غزة، الذي يُتوقع أن يُصعّد الإبادة الجماعية والمجاعة. ترك أنس الشريف خلفه طفلين، ابنه صلاح وابنته شام، وزوجته بيان.
على مدار عدة أشهر، اتهم الجيش
الصهيوني المحتل (الجيش الإسرائيلي) أنس الشريف بأنه عامل لحركة حماس – وهي ادعاءات أدانتها منظمات حقوق الإنسان والجزيرة ووصفتها بـ الكذب لتبرير قتل الصحفيين. أدانت الأمم المتحدة التهديدات، ودعت لجنة حماية الصحفيين (CPJ) المجتمع الدولي لحمايته. قُتل أنس الشريف مع أربعة صحفيين آخرين، بينهم محمد قريقة، في غارة جوية إسرائيلية استهدفتهم في خيمة خارج مستشفى الشفاء بمدينة غزة في 10 أغسطس 2025.
الرسالة الأخيرة
في أبريل 2025، كتب أنس الشريف وصيته التي أراد نشرها في حال تحققت التهديدات المتكررة من
دولة الاحتلال:
هذه وصيتي ورسالتِي الأخيرة. إذا وصلتكم هذه الكلمات، فاعلموا أن
إسرائيل نجحت في قتلي وإسكات صوتي. السلام عليكم ورحمة الله وبركاته.
يعلم الله أنني بذلت كل جهدي وكل قوتي لأكون سنداً وصوتاً لشعبي، منذ أن فتحت عيني للحياة في أزقة وشوارع
مخيم جباليا للاجئين. كان أملي أن يطيل الله في عمري لأعود مع أسرتي وأحبتي إلى مدينتنا الأصلية، عسقلان المحتلة (المجدل). لكن مشيئة الله كانت أولاً، وقدره هو الحكم الفصل. عشت الألم بكل أوجهه، وتذوقت المعاناة والفقد مرات عديدة، لكنني لم أتردد أبداً في قول الحقيقة كما هي — بدون تحريف أو تزوير — فليشهد الله على من سكتوا، ومن قبلوا بقتلنا، ومن خنقوا أنفاسنا، وظلّت قلوبهم باردة أمام رؤية بقايا أطفالنا ونسائنا الممزقة، دون أن يفعلوا شيئاً لوقف المجازر التي عانى منها شعبنا لأكثر من عام ونصف.
أُعهد إليكم
فلسطين — جوهرة تاج العالم الإسلامي، وقلب عالم كل إنسان حر. أُعهد إليكم شعبها، الأطفال المظلومين والأبرياء الذين لم تُمنح لهم الفرصة أبداً ليحلموا أو يعيشوا في سلام وأمان. تحطمت أجسادهم الطاهرة تحت آلاف الأطنان من القنابل والصواريخ الإسرائيلية، تمزقت وتفرّقت على الجدران.
أطلب منكم ألا تدعوا القيود تُسكتكم، ولا تدعوا الحدود تُعيقكم. كونوا جسوراً تقود إلى تحرير الأرض وشعبها، حتى تشرق شمس الكرامة والحرية على وطننا المسلوب. أُعهد إليكم أن تعتنوا بأسرتي. أُعهد إليكم بابنتي العزيزة شام، نور عيني التي لم أجد فرصة لرؤيتها تكبر كما حلمت.
أُعهد إليكم بابني العزيز صلاح، الذي تمنيت أن أسانده وأرافقه في الحياة حتى يصبح قويًا بما يكفي لحمل حملي ومتابعة المهمة.
أُعهد إليكم بأمي الحبيبة، التي كانت صلواتها المباركة دافعي، وشفاعتها حصني، ونورها هداني في طريقي. أسأل الله أن يمنحها القوة ويكافئها عني بأعظم الثواب.
كما أُعهد إليكم رفيقتي مدى الحياة، زوجتي الحبيبة أم صلاح (بيان)، التي فرّقنا الحرب لأيام وأشهر طويلة. لكنها بقيت وفية لرباطنا، صامدة كجذع شجرة الزيتون التي لا تنحني — صبورة، واثقة بالله، وتحمل المسؤولية في غيابي بكل قوتها وإيمانها.
أدعوكم أن تكونوا إلى جانبهم وتساندوهم بعد الله، العظيم. إذا متّ، أموت راضياً عن مبادئي. أشهد لله أنني راضٍ بقضائه، وواثق بلقائه، ومتيقن أن ما عند الله خير وأبقى.
اللهم تقبلني من الشهداء، واغفر لي ذنوبي، كلها الماضية والمقبلة، واجعل دمي نوراً يضيء طريق الحرية لشعبي وأسرتي. اغفر لي إذا قصرت، وادعُ لي بالرحمة، فقد وفيت بوعدي ولم أخنه أبداً.
لا تنسوا
غزة… ولا تنسوني في دعائكم الصادق بالمغفرة والقبول.
أنس جمال الشريف (06.04.2025)
Neden destek?
10 Ağustos 2025'te idam edildi.Al-Jazeera gazetecisi, Anas Al-Sharif (tam adı: Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif), İsrail'in El-Şifa Hastanesi girişine yakın bir noktada düzenlediği hava saldırısında öldürüldü. Al-Jazeera'ye göre, hastane girişindeki gazetecilere ait bir çadır, Siyonist savaş uçağı tarafından kasıtlı olarak hedef alındı. Bu cinayet, Gazze'de beklenen kapsamlı kara harekâtının öncesinde, soykırım ve kıtlığın artması beklenen dönemde gerçekleşti. Anas Al-Sharif, iki çocuğunu, oğlu Salah ve kızı Sham'ı, ayrıca eşi Bayan'ı geride bıraktı.
Aylarca,
Siyonist işgal ordusu (IDF), Anas Al-Sharif'i Hamas üyesi olmakla suçladı – bu iddia, insan hakları örgütleri ve Al-Jazeera tarafından, gazetecilerin öldürülmesini meşrulaştırmaya yönelik yalan olarak kınandı. BM, tehditleri kınadı ve Gazetecileri Koruma Komitesi (CPJ) uluslararası toplumu onu korumaya çağırdı. Anas Al-Sharif, 10 Ağustos 2025'te Gazze Şehri'ndeki El-Şifa Hastanesi dışında bir çadırda kendisi ve diğer gazetecilerin hedef alındığı İsrail hava saldırısında, Muhammed Kreyka dahil dört başka gazeteciyle birlikte öldürüldü.
Son Mesaj
Nisan 2025'te, Anas Al-Sharif,
işgal devletinin tekrarlanan tehditleri bir gün gerçekleşirse yayımlanmasını istediği bir vasiyetname yazdı:
Bu benim vasiyetim ve son mesajım. Bu sözler size ulaşırsa bilin ki
İsrail beni öldürmeyi ve sesimi susturmayı başardı. Huzur üzerinize olsun, Allah’ın rahmeti ve bereketi sizinle olsun.
Allah bilir ki, gözlerimi
Cebaliya mülteci kampının sokaklarında hayata açtığımdan beri halkım için bir destek ve ses olmak üzere tüm gücümü ve çabamı verdim. Allah'ın ömrümü uzatmasını umut ettim ki ailem ve sevdiklerimle işgal altındaki asli şehrimiz Eşkelon (El-Mecdol)’a dönebileyim. Ancak Allah’ın takdiri önce geldi ve hükmü kesindir. Acıyı her haliyle yaşadım, defalarca acı ve kayıp tattım ama gerçeği olduğu gibi — çarpıtmadan veya tahrif etmeden — anlatmaktan hiçbir zaman vazgeçmedim; Allah, sessiz kalanlar, katliamımızı kabul edenler, nefesimizi boğanlar ve çocuklarımızın ve kadınlarımızın parçalanmış bedenlerini görüp hiçbir şey yapmayanlar aleyhinde şahit olsun.
Sizlere
Filistin'i emanet ediyorum — Müslüman dünyanın tacının inciği, her özgür insanın kalbi. Masum ve haksızlığa uğramış çocuklarını, hayal kurmaya ya da barış ve güvenlik içinde yaşamaya fırsat bulamamış halkını size emanet ediyorum. Saf bedenleri, binlerce ton İsrail bombası ve füzesi altında ezildi, parçalanıp duvarlara saçıldı.
Zincirlerin sizi susturmasına ve sınırların sizi durdurmasına izin vermeyin. Toprağın ve halkın kurtuluşuna götüren köprüler olun, onur ve özgürlük güneşi çalınmış vatanımızın üzerinde doğana dek. Aileme iyi bakmanızı emanet ediyorum. Sevgili kızım Sham'ı, gözümün nuru, büyüdüğünü göremediğim ama hep hayalini kurduğum kızı size emanet ediyorum.
Hayatım boyunca desteklemek ve yanında olmak istediğim sevgili oğlum Salah’ı size emanet ediyorum; yükümü taşıyacak kadar güçlü olana dek görevimi sürdürecek.
Beni buraya getiren, dualarıyla güç veren, şefaatleriyle kalesi olan ve yolumu aydınlatan sevgili annemi size emanet ediyorum. Allah ona güç versin ve benim adıma en büyük mükafatı versin.
Ayrıca, savaşın beni uzun günler ve aylar boyunca ayırdığı hayat arkadaşım, sevgili eşim Bayan’ı emanet ediyorum. O, zeytin ağacı gibi dimdik, sabırlı, Allah’a güvenen ve yokluğumda tüm gücü ve inancıyla sorumluluğu üstlenen sadık bir yoldaş oldu.
Onların yanlarında olun, Allah’tan sonra onları destekleyin. Eğer ölürsem, prensiplerimden vazgeçmeden ölürüm. Allah’a şahitlik ederim ki kaderinden razıyım, O’nunla buluşmaya güveniyorum ve Allah’ın yanında olan her şeyin daha iyi ve kalıcı olduğuna eminim.
Allah’ım, beni şehitler arasında rahmetle kuşat, günahlarımı affet; eskisini yenisini; kanımı özgürlük yolunda ışık yap halkım ve ailem için. Hatalarımı bağışla, rahmetle an, sözümü tuttum ve asla ihanet etmedim.
Gazze’yi unutmayın… Ve beni affediş ve bağış için samimi dualarınızda unutmayın.
Anas Cemal El-Şerif (06.04.2025)
چرا حمایت کنیم؟
در تاریخ ۱۰ اوت ۲۰۲۵ اعدام شد. خبرنگارالجزیره، أنس الشريف (نام کامل: أنس جمال محمود الشريف)، در حمله هوایی رژیم اسرائیل در نزدیکی ورودی بیمارستان الشفا در غزه کشته شد. به گزارش الجزیره، چادری که برای خبرنگاران در ورودی بیمارستان قرار داشت، به طور عمدی توسط یک هواپیمای جنگی صهیونیستی هدف قرار گرفت. این کشتار درست پیش از حمله زمینی گسترده به غزه اتفاق افتاد که انتظار میرود نسلکشی و قحطی را تشدید کند. أنس الشريف دو فرزند، پسرش صلاح و دخترش شام، و همچنین همسرش بیان را پشت سر گذاشت.
ماهها بود که
ارتش اشغالگر صهیونیستی (IDF) ادعا میکرد أنس الشريف عامل حماس است – ادعایی که توسط سازمانهای حقوق بشری و الجزیره به عنوان دروغی که برای توجیه کشتن خبرنگاران به کار میرود، محکوم شد. سازمان ملل متحد این تهدیدها را محکوم کرد و کمیته حفاظت از خبرنگاران (CPJ) از جامعه بینالمللی خواست او را محافظت کند. أنس الشريف همراه با چهار خبرنگار دیگر، از جمله محمد قریقه، در حمله هوایی اسرائیل که در ۱۰ اوت ۲۰۲۵ در چادری بیرون بیمارستان الشفا در شهر غزه او و دیگر خبرنگاران را هدف گرفت، کشته شد.
آخرین پیام
تا آوریل ۲۰۲۵، أنس الشريف وصیتی نوشته بود که میخواست در صورت تحقق تهدیدهای مکرر
دولت اشغالگر منتشر شود:
این وصیت و آخرین پیام من است. اگر این کلمات به شما برسد بدانید که
اسرائیل در کشتن من و خاموش کردن صدایم موفق شده است. سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
خدا میداند که من تمام تلاش و توان خود را برای حمایت و صدایی برای مردمم به کار بردم، از زمانی که چشم به زندگی در کوچهها و خیابانهای اردوگاه
جبالیا باز کردم. امید داشتم خدا عمرم را طولانی کند تا با خانواده و عزیزانم به شهر اصلیمان، عسقلان اشغالی (المجدل) بازگردم. اما اراده خداوند مقدم بود و حکم او قطعی است. من با درد در همه اشکالش زندگی کردم، بارها رنج و فقدان چشیدم، اما هرگز از گفتن حقیقت به همان صورتی که هست — بدون تحریف و جعل — دریغ نکردم تا خدا شاهد باشد بر کسانی که سکوت کردند، کسانی که قتل ما را پذیرفتند، کسانی که نفس ما را خفه کردند و دلهایشان هنگام دیدن بقایای پارهپاره کودکان و زنان ما سرد ماند، بیآنکه کاری برای توقف کشتار مردم ما که بیش از یک سال و نیم ادامه داشته است، انجام دهند.
من
فلسطین را به شما میسپارم — جواهری در تاج جهان اسلام، قلب هر انسان آزاده. مردم آن، کودکان مظلوم و بیگناهی که فرصت رویاپردازی و زندگی در آرامش و امنیت را نداشتند، به شما میسپارم. بدنهای پاکشان زیر هزاران تن بمبها و موشکهای اسرائیل خرد و تکهتکه و بر دیوار پراکنده شدهاند.
از شما میخواهم نگذارید زنجیرها صدایتان را خاموش کند و مرزها جلوی شما را بگیرند. پلهایی باشید که به آزادی سرزمین و مردمش منتهی میشوند، تا خورشید کرامت و آزادی بر سرزمین دزدیده شدهمان طلوع کند. خانوادهام را به شما میسپارم. دختر عزیزم شام، نور چشمم، که فرصت دیدن بزرگ شدنش را نداشتم، به شما میسپارم.
پسر عزیزم صلاح، که آرزو داشتم او را همراهی کنم و حمایت کنم تا به اندازهای قوی شود که بار مرا بردارد و مأموریت را ادامه دهد، به شما میسپارم.
مادرم عزیزم که با دعاهای خیرش باعث آمدنم شد و با شفاعتهایش دژ من و نور راهم بود، به شما میسپارم. از خدا میخواهم به او نیرو بدهد و در حق من بهترین پاداش را عطا کند.
همسر عزیزم و همراه زندگیام، بیان، که جنگ ما را برای روزها و ماههای طولانی جدا کرد، اما همچنان وفادار به پیوندمان بود، مانند تنه درخت زیتون که خم نمیشود — صبور، مطمئن به خدا، و در غیاب من مسئولیت را با تمام قدرت و ایمان به دوش کشید، به شما میسپارم.
از شما میخواهم در کنار آنها بایستید و بعد از خداوند از آنها حمایت کنید. اگر بمیرم، با اصولم میمیرم. گواهی میدهم که از قضای خدا راضی هستم، به دیدار او اطمینان دارم و مطمئنم آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است.
خداوندا، مرا در میان شهدا رحمت کن، گناهانم را ببخش، چه قدیمی و چه جدید، و خونم را چراغ راه آزادی برای مردم و خانوادهام قرار ده. اگر خطایی کردم ببخش و برایم دعا کن، من به عهد خود وفا کردم و هرگز خیانت نکردم.
غزه را فراموش نکنید… و مرا در دعاهای خالصانه برای بخشش و قبول، به یاد آورید.
أنس جمال الشريف (۰۶.۰۴.۲۰۲۵)
Warum unterstützen?
Am 10. August 2025 hingerichtet. Der Journalist vonAl Jazeera, Anas Al-Sharif (vollständiger Name: Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif), wurde bei einem israelischen Luftangriff in der Nähe des Eingangs zum Al-Shifa-Krankenhaus in Gaza getötet. Laut Al Jazeera wurde ein Zelt für Journalisten am Eingang des Krankenhauses absichtlich von einem zionistischen Kriegflugzeug angegriffen. Die Tötung erfolgte passend im Vorfeld der erwarteten großangelegten Bodeninvasion in Gaza, die den Völkermord und die Hungersnot weiter eskalieren dürfte. Anas Al-Sharif hinterließ zwei Kinder, seinen Sohn Salah und seine Tochter Sham, sowie seine Ehefrau Bayan.
Monatelang beschuldigte das
zionistische Besatzungsheer (IDF) Anas Al-Sharif, ein Hamas-Agent zu sein – eine Behauptung, die von Menschenrechtsorganisationen und Al Jazeera als Lüge verurteilt wurde, um das Töten von Journalisten zu rechtfertigen. Die UN verurteilte die Drohungen, und das Komitee zum Schutz von Journalisten (CPJ) forderte die internationale Gemeinschaft auf, ihn zu schützen. Anas Al-Sharif wurde zusammen mit vier weiteren Journalisten, darunter Mohammed Qreiqa, bei einem israelischen Luftangriff getötet, der ihn und andere Journalisten in einem Zelt vor dem Al-Shifa-Krankenhaus in Gaza-Stadt am 10. August 2025 traf.
Letzte Botschaft
Bis April 2025 hatte Anas Al-Sharif ein Testament verfasst, das im Falle der Verwirklichung der wiederholten Drohungen des
Besatzungsstaates veröffentlicht werden sollte:
Dies ist mein Testament und meine letzte Botschaft. Wenn diese Worte euch erreichen, wisst, dass
Israel es geschafft hat, mich zu töten und meine Stimme zum Schweigen zu bringen. Friede sei mit euch, sowie die Barmherzigkeit und der Segen Allahs.
Allah weiß, dass ich all meine Kraft und Mühe darauf verwendet habe, eine Unterstützung und Stimme für mein Volk zu sein, seit ich meine Augen auf das Leben in den Gassen und Straßen des
Jabalia-Flüchtlingslagers geöffnet habe. Meine Hoffnung war, dass Allah mein Leben verlängert, damit ich mit meiner Familie und meinen Lieben in unsere ursprüngliche Stadt, das besetzte Asqalan (Al-Majdal), zurückkehren kann. Doch Allahs Wille kam zuerst, und Sein Urteil ist endgültig. Ich habe Schmerz in all seinen Formen erlebt, oft Leid und Verlust geschmeckt, doch ich zögerte nie, die Wahrheit so zu sagen, wie sie ist — ohne Verzerrung oder Fälschung — damit Allah gegen jene Zeugnis ablegen kann, die schweigen, die unsere Tötung akzeptieren, die unseren Atem ersticken, und deren Herzen kalt bleiben, wenn sie die verstreuten Überreste unserer Kinder und Frauen sehen, ohne etwas zu tun, um das Massaker zu stoppen, das unser Volk seit über eineinhalb Jahren erduldet.
Ich vertraue euch
Palästina an — das Juwel in der Krone der muslimischen Welt, das Herz eines jeden freien Menschen. Ich vertraue euch sein Volk an, die zu Unrecht Leidtragenden und unschuldigen Kinder, die nie Zeit hatten zu träumen oder in Frieden und Sicherheit zu leben. Ihre reinen Körper wurden unter Tausenden Tonnen israelischer Bomben und Raketen zerquetscht, zerfetzt und über die Mauern verstreut.
Ich bitte euch, nicht zuzulassen, dass Ketten euch zum Schweigen bringen, noch Grenzen euch zurückhalten. Seid Brücken, die zur Befreiung des Landes und seines Volkes führen, bis die Sonne der Würde und Freiheit über unserer gestohlenen Heimat aufgeht. Ich vertraue euch die Fürsorge meiner Familie an. Ich vertraue euch meine geliebte Tochter Sham an, das Licht meiner Augen, die ich nicht aufwachsen sehen konnte, wie ich es mir erträumt hatte.
Ich vertraue euch meinen lieben Sohn Salah an, den ich begleiten und unterstützen wollte, bis er stark genug ist, meine Last zu tragen und die Mission fortzusetzen.
Ich vertraue euch meine geliebte Mutter an, deren gesegnete Gebete mich hierhergebracht haben und deren Fürsprache meine Festung und ihr Licht meinen Weg war. Möge Allah ihr Kraft geben und ihr den größten Lohn für mich erteilen.
Ich vertraue euch auch meine Lebensgefährtin, meine geliebte Ehefrau Bayan, an, die uns der Krieg für lange Tage und Monate getrennt hat. Sie blieb unserem Bund treu, fest wie ein Olivenbaumstamm, der sich nicht neigt — geduldig, zuversichtlich in Allah, die Verantwortung in meiner Abwesenheit mit ganzer Kraft und Glauben tragend.
Ich bitte euch, bei ihnen zu bleiben und sie nach Allah zu unterstützen. Wenn ich sterbe, sterbe ich mit meinen Prinzipien. Ich bezeuge, dass ich mit meinem Schicksal zufrieden bin, auf ein Wiedersehen mit Ihm vertraue und überzeugt bin, dass bei Allah alles besser und bleibender ist.
Allah, umgib mich mit Barmherzigkeit unter den Märtyrern, vergib meine Sünden, die alten und die neuen, und mache mein Blut zum Licht auf dem Weg zur Freiheit für mein Volk und meine Familie. Vergib meine Fehler und gedenke meiner mit Barmherzigkeit, ich habe mein Wort gehalten und niemals verraten.
Vergesst Gaza nicht… und denkt an mich in euren aufrichtigen Gebeten um Vergebung und Annahme.
Anas Jamal Al-Sharif (06.04.2025)
למה לתמוך?
הוצא להורג ב-10 באוגוסט 2025. העיתונאי שלאל-ג'זירה, אנס א-שריף (שם מלא: אנאס ג'מאל מחמוד אל-שריף), נהרג בתקיפה אווירית ישראלית ליד הכניסה לבית החולים אל-שיפא ב-עזה. לפי אל-ג'זירה, אוהל של עיתונאים בכניסה לבית החולים הותקף במכוון על ידי מטוס קרב ציוני. הרצח אירע בנוחות לקראת הפלישה הקרקעית הנרחבת ב-עזה, הצפויה להסלים את הרצח העם ואת הרעב. אנס א-שריף השאיר אחריו שני ילדים, בנו סלאח ובתו שם, וכן את אשתו ביאן.
בחודשים רבים האשימה
הציונות וצבא הכיבוש (צה"ל) את אנס א-שריף כמפעיל חמאס – טענה שהארגונים לזכויות אדם ואל-ג'זירה גינו כשקר שנועדה להצדיק את הרצח של עיתונאים. האו"ם גינה את האיומים, ווועדת ההגנה על עיתונאים (CPJ) קראה לקהילה הבינלאומית להגן עליו. אנס א-שריף נהרג יחד עם ארבעה עיתונאים נוספים, בהם מוחמד קרייקה, בתקיפה אווירית ישראלית שפגעה בו ובשאר העיתונאים באוהל מחוץ לבית החולים אל-שיפא בעיר עזה ב-10 באוגוסט 2025.
הודעה אחרונה
באפריל 2025 כתב אנס א-שריף צוואה, שביקש שתפורסם במקרה שהאיומים החוזרים ונשנים של
מדינת הכיבוש יתגשמו:
זו צוואתי והודעתי האחרונה. אם מילים אלו יגיעו אליכם, דעו כי
ישראל הצליחה להרוג אותי ולשתק את קולי. שלום עליכם, ורחמי וברכות אללה.
אללה יודע שנתתי את כל מאמצי ואת כל כוחי כדי להיות תמיכה וקול לעם שלי, מאז שפתחתי את עיניי לחיים בסמטאות וברחובות
מחנה הפליטים ג'באליה. תקוותי הייתה שאללה יאריך את חיי כדי שאוכל לשוב עם משפחתי ואהוביי לעיר המקורית שלנו, אסקלון הכבושה (אל-מג'דל). אך רצון אללה קדם, ופקודתו סופית. חייתי עם כאב בכל צורותיו, טעמת סבל ואובדן פעמים רבות, אך מעולם לא היססתי לומר את האמת כפי שהיא — ללא עיוות או זיוף — שאללה יהיה עד על אלו שהשתקו, אלו שקיבלו את רצחנו, אלו שחנקו את נשימתנו, ובלבם נשארו קרים לנוכח שרידי ילדינו ונשותינו הפזורים, מבלי לעשות דבר לעצור את הטבח שסבל עמנו העם למעלה משנה וחצי.
אני מוסר לכם את
פלסטין — אבן היקרה בכתר העולם המוסלמי, הלב של כל אדם חופשי. אני מוסר לכם את עמה, את הילדים הפגועים והתמימים, שמעולם לא זכו לחלום או לחיות בשלום ובבטחה. גופותיהם הטהורות נרמסו תחת אלפי טונות של פצצות וטילים ישראליים, קרועות ונפוצות על הקירות.
אני מבקש מכם שלא תתנו לשרשרות להשתיק אתכם, ולא לגבולות לעצור אתכם. היו גשרים שמובילים לשחרור הארץ ועמה, עד שיפרח שמש הכבוד והחירות על מולדתנו הגזולה. אני מוסר לכם לטפל במשפחתי. אני מוסר לכם את בתי האהובה שם, אור עיניי, שמעולם לא זכיתי לראותה גדלה כפי שחלמתי.
אני מוסר לכם את בני היקר סלאח, שרציתי לתמוך בו וללוות אותו לאורך החיים, עד שיהיה חזק דיו לשאת את נטל המשימה ולהמשיך בה.
אני מוסר לכם את אמי האהובה, שתפילתה המבורך הביאה אותי לכאן, שתגבורתה הייתה מבצרי ואור דרכי. אני מתפלל שאללה ייתן לה כוח ויתן לה שכר רב בשמי.
אני מוסר לכם גם את שותפתי לחיים, אשתי האהובה אום סלאח (ביאן), שממנה נפרדתי במלחמה ימים וחודשים ארוכים. עם זאת, היא נשארה נאמנה לקשר שלנו, איתנה כגזע עץ זית שלא נכופף — סבלנית, מהימנה באללה ונושאת באחריות בהיעדרי בכל כוח ואמונה.
אני מבקש מכם לעמוד לצידן ולהיות לתמיכה שלהן אחרי אללה, הבורא. אם אמות, אמות נאמן לעקרונותיי. אני מעיד לפני אללה שאני מרוצה מפקודתו, בטוח במפגש עמו, ובטוח כי מה שיש אצל אללה טוב ונצחי.
אללה, קבלני בין השהידים, סלח על חטאי, עבר ועתיד, והפוך את דמי לאור שמאיר את דרכם של חירות לעם ולמשפחתי. סלח לי אם כשלתי, והתפלל בעדי ברחמים, כי שמרתי על הבטחתי ולא בגדתי בה.
אל תשכחו את
עזה... ואל תשכחו אותי בתפילותיכם הכנות לסליחה וקבלה.
אאנאס ג'מאל אל-שריף (06.04.2025)
Brands from Anas Al-SharifBrands fra Anas Al-Sharifبراندات من أنس الشريفAnas Al-Sharif markalarıبرندها از أنس الشريفBrands von Anas Al-Sharifמותגים מ אנס א-שריף
RødRedأحمرKırmızıقرمزRotאדום (0)GulYellowأصفرSarıزردGelbצהוב (0)GrønGreenأخضرYeşilسبزGrünירוק (0)BdsBdsBdsBdsBdsBdsBds (0)NulstilResetإعادة تعيينSıfırlaبازنشانیZurücksetzenאיפוס
Owners of Anas Al-SharifEjere af Anas Al-Sharifأصحاب أنس الشريفAnas Al-Sharif sahipleriصاحبان أنس الشريفBesitzer von Anas Al-Sharifבעלי אנס א-שריף
Opdateret: 11/08-2025.
Anmeld Anas Al-Sharif (Anas...
Har du opdaget en fejl, ønsker at anmelde Anas Al-Sharif (Anas Jamal Mahmoud Al-Sharif) eller foreslå alternativer? Gør det her, så undersøger vi sagen og retter det hurtigst muligt.
